Fryslân vibes, afritsbroek Berta & talloze teckels | Oktober 2023


Hoi! Inmiddels als het alweer bijna december, maar dat mag de pret niet drukken. Want oktober ✨ mocht er zijn ✨ Ik zag eindelijk de paddenstoel die ik zo graag wilde zien, kon de kerstkriebels niet meer onderdrukken en heb voor het eerst onze pup Otto in levende lijven gezien. Als oktober geen maand is voor in de boeken, dan weet ik het ook niet meer. Veel leesplezier.


Fryslân vibes

Het voordeel van schoonouders in Fryslân? Als je daar bent, voelt het altijd als vakantie. Dat gevoel wordt misschien ook mede mogelijk gemaakt door het suikerbrood en verse brood van de bakker dat ons voorgeschoteld wordt als we daar zijn. Mij hoor je niet klagen. Nu moesten we dat vakantiegevoel zelf maar even creëren, want de schoonouders waren naar een feestje. Dus wij mochten op mijn grote harige vriend Boris passen. En als je daar dan toch bent, kun je maar beter wat leuks doen.


Hoewel we geregeld de kant van het Noorden opgaan, had ik nog een aantal activiteiten op mijn Fryslân bucketlist staan.  Een bezoek aan het Rysterbosk kan ik inmiddels afvinken. Er wordt gesproken over indrukwekkende eikenbomen (of zoals ik ze noem: eikelbomen), en ik kan dit alleen maar beamen. Wat een joekels. Via het bos liepen we door richting het Mirnse Klif. Waar ik met mijn randstad-hoofd eerst dacht dat men illegaal aan het kamperen was, bleek niets minder waar.  Kijk zelf maar.  Prachtig plaatje wel.



Van al dat wandelen krijg je trek. En dus stapten we de auto in om richting Stavoren te rijden. Want daar vind je de beste kibbeling ooit (echt!!). Terwijl wij onze kibbeling opaten, werden we belaagd door een musseninvasie. Wat een brutale krengen zijn dan, nog erger dan meeuwen. Eenmaal terug was het tijd om op de bank te ploffen en B&B Zoekt Lief te kijken (in België zijn ze net zo knetter als hier). Baardmans gooide een pizza in de pizza-oven (blijkt dat je daarin ook prima broodjes kan afbakken trouwens), en ik had verse soep.  Ohja, groetjes van Boris!



Afritsbroek Berta in de building

Ik heb deze herfst helemaal een nieuwe hobby ontdekt. En het is... paddenstoelen zoeken. Burgerlijk? Absoluut. Maak het mij blij? Zeker. Dus als een soort Berta met afritsbroek ging ik de Lage Vuursche, landgoed Groeneveld, de 's-Gravelandse buitenplaatsen, Einde Gooi en Zonnestraal af (heb je meteen weer wandelinspiratie). En wat denk je? Op zo'n standaard sponsachtige geel ding, vrijwel geen paddenstoel te bekennen.


Al zag ik bij Einde Gooi wel een koraalzammetje (die gele op 't plaatje hieronder), en die stond al heul lang op mijn bucketlist. Dat was wel heel tof.  De rood-met-wit klassieker vond ik niet ver van mijn voordeur. Gewoon hier in de wijk. Bij de 'hondenrotonde', zoals wij dat altijd noemen. Da's een stuk stoep met een mini rotonde voor voetgangers, en er laten altijd veel mensen hun hond uit. Logische naam dus.



Ontembare kerstkriebels

Waar ik vorige maand nog verknocht was aan mijn nieuwe herfstachtige trui, vond ik het nu ook tijd om de kerstlichtjes op te hangen. Ik bedoel, buiten hangen ze ook. Nu ook in mijn slaapkamer en woonkamer. Vakkundig opgehangen met schilderstape, aangezien de betonhaken nog gekocht moesten worden. Eigenlijk vind ik dat gezellige lichtjes voor het hele jaar door zijn. Ik weet niet hoe het met jou zit, maar het verhoogt voor mij in ieder geval de feestvreugde wanneer op maandagochtend om kwart over zes de wekker gaat. Ik zie ook al dat mensen hun kerstboom hebben opgezet. Leuke mensen, vind ik dat.



Talloze teckels (en een roodborstje)

Het moment komt steeds dichterbij, eind november worden wij trots personeel van Otto! Een ruwharige teckel pupper, met de tanden van haai (spreek uit ervaring). Tot die tijd geniet Max nog even van zijn rol als alleenheerser. Zo gingen we samen naar het bos, en genoten van het herfstzonnetje. Uiteraard blijft meneer dan niet op de grond zitten, maar moet dat op schoot. En dat beaamd maar weer: het is een teckel, geen hond. Ook kreeg ik bezoek op mijn balkon van mijn geliefde vriend de roodborst. Naast teckels toch wel echt mijn andere lievelingsdier. Nou goed, ik ga nog even verder met aftellen tot eind november. Spreek je dan!


'Ahhhh, heb je nog meer foto's van Otto?' Aber natürlich. Kijk op @lievertekst. Hou je taai! En eet chocoladepepernoten, da's lekker.

Fleur Lieverst - Freelance copywriter & content marketeer


Joehoe, Fleur hier! Met de typekracht van een reus - al ben ik zelf maar 160 cm - zet ik graag een dikke punt achter nietszeggende teksten. Ik kies liever voor content die de woorden uit je mond haalt en je potentiële klant aan je lippen laat hangen. Je leest er alles over op mijn blog. En psst! Zo nu en dan deel ik columns of een plaats ik een foto van mijn teckel.

Share by: