Makkelijke moestuin, kerstkriebels & puppy-preparations | September 2023

Als je mij vandaag vraagt, wat ik gisteren heb gegeten... dan moet ik heel diep graven. In ieder geval, je begrijpt dat het delen van een maandoverzicht voor mij een uitdaging is. Toch ga ik het doen. Want ik vind het leuk om je te laten zien dat ik ook nog wat anders doe dan achter mijn laptop zitten. Ja Gerda. mijn leven is mega veelzijdig. Of nouja, oordeel zelf maar.

Wie zich al had zitten verkneukelen op een netjes overzicht, gesorteerd op datum en tijd, kan het wel vergeten. Daar doe ik niet aan. Wat je hier wel vindt, is een dump aan hoogtepunten. In de volgorde waarin ze in mijn ongestructureerde brein naar boven komen. Wel met foto's, zo heb je er een beeld bij.

En ohja, het leukste bewaar ik deze keer wel voor het laatst. De maand september werd afgesloten met megaaaaaa (of moet ik zeggen mini) leuk nieuws. Dus blijft vooral nog even hangen.

Ik wil een moestuin, had ik bedacht aan het begin van dit jaar. En dat ding moest er komen ook. Dus ik knutselde onder leiding van mijn vriend een moestuinbak in elkaar, las het boek 'De Makkelijke Moestuin 2.0' en zaaide voor de zomer mijn eerste groenten in. Het resultaat? Rode bieten, kropsla en nieuw-zeelandse spinazie, allemaal uit eigen tuin! Of eh, van eigen balkon.

Na een seizoen te hebben meegedraaid, ben ik zowaar nog niet uitgekeken op de ze hobby (ja, ik ben er zo eentje). Dus heb ik afgelopen week wintersla ingezaaid. En de eerste zaailingen laten zich al zien. Joepie. Als alles voorspoedig verloopt, kan ik 6 november de eerste wintersla oogsten. Althans, dat zegt mijn Makkelijke Moestuin app ( = lifesaver). En die heeft altijd gelijk.

To be continued...

Mijn vriend en ik zijn bijna 9 jaar samen. En ook dan moet je naast samen de was ophangen, ook leuke dingen blijven doen samen. Hoewel mijn vriend het liefst op date was gegaan naar de Hornbach (vraag mij niet waarom), belandden we uiteindelijk op Hoeve Ravestein. Een boerderijwinkel met alles erop en eraan. Lokale producten, eigen vlees en groenten uit moestuin. Ook kun je op het erf een kijkje nemen in de stallen,  bij de dieren en moestuin.

Toen we zagen dat de cavia's croissantjes aan het eten waren - dit was geen hallucinatie - , konden wij natuurlijk niet achterblijven. We haalden boerenijs, en genoten van het uitzicht over de wei met koeijbeesten en de moestuin. Ik had frambozensmaak, als je het je afvroeg - vast niet.  Ook haalden we nog wat lekkere dingen in de boerderijwinkel, waarna we met een lege portemonnee en goedgevulde tas de auto weer instapten. Voor herhaling vatbaar.

Je dagelijkse dosis cuteness:

Begrijp mij niet verkeerd, ik vind dat nazomerweer heerlijk. Maar wat moet je in vredesnaam aan?! Daarbij zorgt 25 graden in combinatie met winkels waar nog net geen kerstliedjes worden afgespeeld, voor een soort cognitieve dissonantie (lees: error). Want stiekem heb ik ook al ontzettend veel zin in autumn storm, kerstlichtjes en dikke sjaals. En dat gaat gepaard met de intense drang om fluweelzachte truien te kopen, waar ik in kan wegkruipen. Ik kan niet de enige zijn, toch?

Ik kon de verleiding niet weerstaan.

Toen ik op een doodnormale doordeweekse avond weer eens aan mijn vriend vroeg of hij mijn nek kon masseren, kreeg ik enkel terug: 'Helemaal niks daarvan, jij moet eens een goed beeldscherm kopen!!!' Goed, dat was duidelijk. En hij had gelijk ook. Sinds mijn studietijd werk ik al vanaf mijn oude vertrouwde laptop. Werkt prima, maar echt ergonomisch verantwoord is het niet.  Een apart toetsenbord en muis had ik - onder enige dwang - al aangeschaft, en nu heb ik ook een beeldscherm aan de collectie toegevoegd.

Mooi ding joh. En ik wist inderdaad niet wat ik miste. Ik ben bloedserieus als ik je zeg, dat ik na drie weken al niet meer zonder kan. Werken gaat als een tierelier, ben Max Verstappen in tekstschrijver-vorm. En da's maar goed ook, want afgelopen week mocht ik een spoedopdracht oppakken. Een redactioneel artikel voor in de krant. Nog nooit gedaan, maar wel vet leuk. Zeker voor herhaling vatbaar.  Dus kom maar door met al die offline tekstopdrachten.

Ik snap dat je er ontzettend op zit te wachten, om te zien hoe ik er bij zit terwijl ik dit aan het schrijven ben.

Een nieuw recept proberen, en er dan achter komen dat het niet te nassen is. Dat vind ik zowaar nog erger, dan als ik met mijn mouw achter de deurklink blijf hangen. Deze maand was de stand gelijk. Eén recept was absoluut niet voor herhaling vatbaar - daar zullen we het niet meer over hebben. Het andere recept, gaat op het lijstje met favorieten. Want hoewel het er uitzag als een gefermenteerde Shrek, was de broccolisoep buitengewoongoed. Ideaal als je geen zin hebt om uitgebreid te koken.

Een recept heb ik niet voor je (ben geen foodblogger joh), een foto wel.

WIJ KRIJGEN EEN PUPPER! Zo, dat is eruit. De oplettende Instagramkijker, had het al kunnen weten. Want ik heb de afgelopen maanden zo nu en dan wel wat hints gedropt in de Stories. Mijn hart maakt weer een sprongetje als ik er aan denk dat we binnenkort gewoon het personeel zijn van een mini pupper. Maak je klaar voor pupperspam. Want of je het nu wilt of niet, mijn Instagrampagina staat er hoogstwaarschijnlijk vol mee de aankomende maanden. Mocht je tips hebben voor leuke (kleine) webshops of winkels waar ik de leukste en handigste pupperspullen kan halen, stuur mij dan vooral een dm. Vind ik leuk.

Met de mamapupper en minipuppers gaat het heel goed! Over ongeveer vier weken gaan we voor het eerst langs. Misschien toch nog even een aftelkalender maken, want ik kan echt niet wachten.

Mood: 🥹

Leuk dat je tot het einde van het feestje bent gebleven. Volgende maand ben ik er weer met een maandoverzicht. Met als het goed is foto's van onze pupper en meer herfstvibes. In de tussentijd op de hoogte blijven of verder praten? Je vindt mij op Instagram onder @lievertekst. Tot in de pruimentijd!